Wypływam spod rusztowania i ponownie kieruję się w stronę dziobu, przepływając nad małym kwadratowym włazem. Z zapałem fotografuję resztki barierek, które wspaniale wychodzą na zdjęciach. Jednak to, co dobre szybko się kończy, mój partner pokazuje mi, że zastały dwie minuty do zaplanowanego końca nurkowania. Rozpoczynamy wynurzanie, jednak nie jest to koniec naszej dzisiejszej podwodnej przygody, bo mamy jeszcze w planie zwiedzenie jaskini na sześciu metrach. Powoli płyniemy ku górze odbywając dekompresję. Na głębokości dwunastu metrów znajdujemy grotę, zwiedzając ją jestem trochę zdziwiony, przecież jaskinia miała być dużo większa i znajdować się płycej. Wykorzystuję jednak czas na zrobienie kilku fotek w środku groty, bo i tak mam jeden z przystanków. Wypływam z groty i płyniemy dalej wynurzając się na kolejne głębokości. Powoli tracę już nadzieję, że znajdziemy jaskinię. Wiemy, że na głębokości sześciu metrów powinna być samotna okrągła skała i dokładnie prostopadle do niej w ścianie znajdziemy wejście do jaskini. Rozglądam się z niepokojem, płyniemy juz wystarczająco długo, więc zaczynam zastanawiać się czy nie przegapiliśmy tej skały. Nagle ku mojej wielkiej radości z błękitu wody wyraźnie wyłania się długo wypatrywana skała. Jeszcze tylko trzy minuty i będę mógł zmienić głębokość i zwiedzić jaskinię. Wpływamy do środka, na początku ściany zbiegają się ku sobie, jednak przewężenie szybko rozszerza się tworząc wspaniała komnatę. Jaskinia ma około trzydziestu metrów długości i kilka ciekawych zakamarków, więc spędzamy w niej nasz cały ostatni przystanek dekompresyjny. Zwyczajowo nie zapominamy o małej sesji fotograficznej, błękitna woda, do której wpadają promienie słoneczne i kontrastujące z nią czerwone gąbki tworzą niesamowite tło.